Topvinoloog: ‘Stop met die supermarktwijn’
De allerbeste neus van Nederland, die is van Arjen van Sluijs uit Boxtel. Dit jaar in elk geval, want zolang mag hij de titel Vinoloog van het Jaar voeren. Zijn missie: iedereen naar de wijnwinkel.
In retrospectief was dat allereerste glas wijn op een warm terras roze snoepjeswater. Maar desalniettemin was Arjen van Sluijs, toen nog een bierdrinker, aangenaam verrast. Twintig jaar later zou hij de anonieme rosé van toen nauwelijks nog weg krijgen. De wereld van de wijn heeft inmiddels nog maar weinig geheimen voor hem.
,,Het gaat niet alleen om de fles en de drank. Het vakgebied van de wijn is heel uitgebreid: geschiedenis, geografie, topografie, scheikunde, biologie. Je kunt je blijven ontwikkelen, heel je leven lang. Dat is tegelijk wat mensen ook afstoot. Na een cursus weet je nog niks. Je weet alleen maar dat je heel veel niet weet.”
Wijncursus
Ooit had Van Sluijs een cateringbedrijf, samen met zijn toenmalige vriendin. Zij deed het eten, hij de drank. Er kwam een plan voor een traiteur, en Van Sluijs schreef zich in voor een wijncursus. De traiteur kwam er tóch niet, maar omdat het cursusgeld al was betaald ging hij toch naar de wijnles. ,,Toen wist ik het: dit is het.”
Zijn relatie ging over, hij stapte uit het cateringbedrijf. ,,Toen ben ik bij een wijnhandel gaan werken en vervolgcursussen gaan volgen. Inmiddels ben ik registervinoloog en werk ik bij een horecagroothandel waar ik chef ben van de afdeling Wijn en gedistilleerd. Ik geef klanten advies en verkoop wijn. Én ik geef zelf wijncursussen, in Oss. Dat vind ik echt leuk, om beginnende wijnproevers een stukje mee te nemen in de wereld van de wijn.”
Fout
Welke druif proef ik? Ja, dat is heel ingewikkeld, maar heel veel mensen kunnen prima proeven
Arjen van Sluijs, Vinoloog
Zelf heeft hij die wijnwereld al grotendeels veroverd. Toegegeven, bij de wijnwedstrijd om de titel Vinoloog van het Jaar had hij er een paar fout. ,,Er was een wijn bij uit Australië, die drink ik niet zo vaak. En een andere uit Israël. Dat is niet eens een echt wijnland. Je kunt zo’n wedstrijd natuurlijk zó moeilijk maken dat niemand iets goed heeft.”
Een beetje vinoloog kan blind proeven, de Vinoloog van het Jaar kan dat het beste. ,,Ze stellen open vragen. Bijvoorbeeld: welk druivenras is het meest aanwezig, uit welk gebied komt de wijn? Dan ga je proeven: je ruikt, kijkt naar de kleur, je kunt het alcoholpercentage bepalen met je keel, wat is de zuurgraad, is-ie opgevoed op hout, zo noemen ze dat, of komt de zuurgraad van de druiven zelf? Vervolgens ga je dingen wegstrepen: waar zitten we ergens op de wereld; is het een warm gebied of een koel gebied? Een koel gebied kan ook in een warm gebied zijn, maar dan in de bergen. Welke druif proef ik? Ja, dat is heel ingewikkeld, maar heel veel mensen kunnen prima proeven. Je moet ook veel kennis hebben om dit te kunnen, daar komt die geografie, topografie, geschiedenis, scheikunde en biologie om de hoek kijken.”
Hij heeft het geprobeerd hoor, wijn uit de supermarkt. Veel ook, want zo beginnen de meeste wijndrinkers, en gemak dient nou eenmaal de mens. Maar sinds hij besmet is met het wijnvirus, al jaren overigens, lukt het hem niet meer om tevreden te zijn met supermarktwijn. ,,Laatst heb ik een supermarktproeverij georganiseerd. Ik moest tot twee keer toe terug naar de winkel, omdat die wijnen gewoon kapot waren. Die staan daar in het volle licht. De betere wijnen staan altijd hoog in de schappen en zijn dus warm, en er is een lage omloopsnelheid. Bovendien heeft niemand in de winkel verstand van wijn, dus niemand weet wanneer een fles afgekeurd moet worden. En advies is er ook niet.”
Dat er in wijnwinkels alleen dure wijn verkocht wordt, is een fabeltje. ,,Het grote verschil is dat een supermarkt groot inkoopt. Die kunnen niet bij een kleine wijnboer terecht, maar alleen bij grote wijnbedrijven waar het vooral om productie draait, waar enorm op de centen gelet moet worden, en die bovendien ook nog weer afhankelijk zijn van hún grote inkopers, de supermarkten zelf. De wijn van kleinere wijnboeren vind je in een wijnhuis. Ook wijn die minder dan een tientje kost. Mensen denken vaak dat het heel elitair is, maar dat is helemaal niet waar.”
Duurste
En dus speurt Van Sluijs regelmatig de schappen af van wijnhandels waar hij komt. Zijn smaak is gegroeid. ,,Chardonnay met veel hout. Van die boterachtige chardonnay, dat vind ik inmiddels echt verschrikkelijk. Of primitivo, dat drinkt iedereen tegenwoordig, dat kan ik echt niet weg krijgen. De duurste wijn die ik ooit heb geproefd was een Pingus uit 1998. Die komt van een Deense wijnmaker in Noord-Spanje, Ribera del Duero heet het daar. Fantastisch. Hij maakt niet zoveel wijn, en wat hij maakt is elk jaar uitverkocht. Een fles kost rond de 600 euro. Toen. Die wijn wordt elk jaar een flink stuk duurder.”
Zelf heeft hij een normaal salaris, flessen van de prijs zoals de Pingus kan hij zich niet veroorloven. ,,Bij heel bijzondere gelegenheden geef ik misschien wel 200 euro uit aan een fles. Maar door mijn werk proef ik veel. Op de zaak heb ik wel flessen staan van meer dan 1000 euro. En ik proef op proeverijen, bij importeurs, op beurzen. En soms worden we door klanten uitgenodigd en dan gaat er opeens een waanzinnige wijnkelder open. Dat is fantastisch.”
Wijn is dus dagelijkse kost. Overdag op het werk, maar ook thuis. Dat brengt de Vinoloog van het Jaar bij zijn stokpaardje: ,, Mijn huisarts zal het niet met mee eens zijn, maar ik vind zelf dat ik geen alcoholist ben, al zijn er misschien maar drie dagen per jaar dat ik niet drink. Ik functioneer prima. In Nederland zijn we compleet doorgeslagen, alcohol wordt gezien als boosdoener en veroorzaker van zo ongeveer alle ziektes. In de landen om ons heen is dat helemaal niet zo. Overal wordt gewoon gedronken, ook overdag. Het is een heksenjacht, die ik ook niet zo goed begrijp, want er zit flink accijns op wijn.”
Ik vind zelf dat ik geen alcoholist ben, al zijn er misschien maar drie dagen per jaar dat ik niet drink
Arjen van Sluijs, Vinoloog
Verlanglijstje
Hoewel de titel Vinoloog van het Jaar hoog op het verlanglijstje stond, is er nog veel te dromen. ,,Om te beginnen mag je de titel drie keer winnen, dus ik ga me inschrijven voor de voorrondes voor volgend jaar, die al bijna weer beginnen. Drie keer op rij lijkt me wel mooi.”
Furore maken als Brabantse wijnboer is niet het hoogst denkbare. ,,Dat is heel hard werken. Een wijnboer is ook gewoon een boer, hè. Dat is zwaar en ik heb geen groene vingers. Er wordt bovendien al een beste Brabantse wijn gemaakt, van De Linie, in Made. En Nederland wordt nooit een wijnland. Een wijnboer hier moet minstens tussen de 12 en 25 euro krijgen voor een fles, en dat willen we er niet aan uitgeven. Mijn droombaan is ooit brandambassador worden bij Krug, een champagnehuis. Die wijn, dat is het hoogste.”
Doorstuderen dan? Een nóg hogere titel dan vinoloog is Magister Vini, er zijn twaalf mensen die deze hoogste wijnopleiding in Nederland afgerond hebben. Een internationale titel is er ook: Master of Wine. Die wordt door 378 mensen gevoerd. In beide gevallen is er veel tijd en geld mee gemoeid. ,,Ik zou het echt heel graag willen. Maar de cursus voor de internationale titel kost 35.000 euro. En dan moet je elke week naar Londen voor de les. Als ik de loterij win doe ik het meteen.”
Nederland mag dan volgens Arjen van der Sluijs geen wijnland zijn, de oogst was fantastisch afgelopen najaar.
